از نظر تغذیه، شکر سفید و شکر قهوه ای مشابه هستند. با این حال، هر دو دارای مزه ها و خواص متضادی هستند که به آنها عملکردهای متفاوتی را به عنوان مواد تشکیل دهنده می دهد.
علاوه بر این، شکر غذایی کم مواد مغذی مفید است، بنابراین افراد باید مصرف قند خود را به خوراکی های گاه به گاه محدود کنند.
انواع مختلفی از شکر برای خرید در دسترس است، که دانستن اینکه کدام یک برای برخی غذاها یا دستور العمل ها بهتر است، چالش برانگیز است.
شکر سفید عمده طعم و بافت متفاوتی دارند، در حالی که دستور العمل ها اغلب نوع خاصی را می طلبند. جایگزینی نوع دیگری از شکر می تواند بافت و طعم کلی غذا را تغییر دهد.
این مقاله به بررسی تفاوت های تغذیه ای بین شکر سفید و قهوه ای می پردازد.
همچنین بررسی می‌کند که سازنده‌ها چگونه هر نوع را می‌سازند، و در مورد اینکه کدام نوع برای پخت و استفاده در غذاها و نوشیدنی‌ها بهتر است، بحث می‌کند. در نهایت، جایگزین های مغذی تری را ارائه می دهد.
شکر سفید و قهوه ای حاوی کالری مشابهی هستند. شکر قهوه ای منبع مطمئن حاوی 380 کالری در هر 100 گرم (گرم) است، در حالی که شکر سفید منبع مطمئن حاوی 385 کالری در هر 100 گرم است.
شکر قهوه ای حاوی کلسیم بیشتری نسبت به شکر سفید است، به طوری که 83 میلی گرم در 100 گرم در مقایسه با 1 میلی گرم در هر 100 گرم شکر سفید. به همین ترتیب، سایر مواد معدنی، مانند آهن، کمی بیشتر در شکر قهوه ای هستند.
با این حال، در هر قاشق چایخوری، تفاوت‌های ناچیز در مقادیر این مواد معدنی قابل بررسی نیست، زیرا شکر یک غذای مغذی نیست. مردم به غذاهایی از این دست به عنوان “کالری خالی” اشاره می کنند.
دستورالعمل‌های غذایی برای آمریکایی‌ها به مردم توصیه می‌کند که قندهای اضافه شده را به 10 درصد از کالری روزانه خود محدود کنند تا از اضافه وزن جلوگیری کنند و خطر بیماری‌های مزمن را کاهش دهند.
این بدان معناست که اگر فردی 2000 کالری در روز مصرف کند، بیش از 200 کالری آن نباید از شکر اضافه شده باشد که معادل حدود 12 قاشق چایخوری است.
