تاریخچه صابون سازی 2 استفاده از گلیسیرین و شیمی در صابون سازی 3 صابون 4 نامگذاری صابون 5 نحوه ساخت صابون
5.1 فرآیند تولید صابون در کارخانه ها 5.2 صنعت صابون خانگی 6 مراجع
تاریخچه صابون سازی
صابون آلوئه ورا گل سیتو اولین بار در سال 2800 قبل از میلاد در شهر بابل از صابون استفاده شد.
از مخلوط کردن خاکستر و روغن با یکدیگر و سپس جوشاندن آنها در آب ساخته شد و نوشته هایی بر روی پاپیروس وجود دارد که تأیید می کند.
مصریان باستان در سال 1550 قبل از میلاد ماده ای شبیه صابون درست کرده بودند و در زمان جوشاندن روغن های گیاهی با نمک های قلیایی ساخته می شد و از آن برای تمیز کردن استفاده می کردند، در حالی که فنیقی ها خاکستر چوب و چربی بز را به ترتیب به صابون اضافه می کردند.
برای ساختن صابون، و رومی ها در قرن اول پس از میلاد از نمک استفاده کرده بودند در صنعت صابون سازی، شیمیدانان مسلمان توانستند روشی برای ساختن صابون بیابند و آن هم در قرن هفتم پس از میلاد بود و این هم در ایتالیا و هم در ایتالیا بود.
فرانسه و فرانسوی ها روغن زیتون را جایگزین چربی های حیوانی کردند و این یکی از بزرگترین موفقیت ها در آن زمان به حساب می آمد.
استفاده از گلیسیرین و مواد شیمیایی در صابون سازی
در سال 1783 پس از میلاد کارل ویلهلم شیمیدان ماده جدیدی به نام گلیسیرین کشف کرد که در نتیجه برهمکنش اکسید سرب مخلوط با روغن زیتون پخته شده به وجود آمد.
دانشمند فرانسوی LeBlanc در سال 1791 پس از میلاد به روش شیمیایی اشاره کرد که صابون را ساخت.
فرآیند تولید آسان بود و این امر باعث کاهش قیمت صابون در آن زمان می شد، پس از گذشت بیش از 20 سال، یک دانشمند فرانسوی توانست ارتباط بین مواد چرب، گلیسرول و اسیدها را بداند و از آن زمان بود که صابون مدرن فرآیند ساخت آغاز شد نوعی صابون ساخته شد که فقط برای استحمام در نظر گرفته شده بود و آن هم در اواسط قرن نوزدهم میلادی بود و شیمیدانان توانستند در سال 1973 میلادی صابون دستی بسازند و پس از آن انواع صابون برای صورت ساخته شد.
پوست، و امروزه انواع مختلفی از صابون وجود دارد.
